-
1 αἰσχρός
αἰσχρός, ά, όν. fem. αἰσχρός Ep. ad. 307 ( Plan. 151); bei Hom. schimpflich; der posit. bei Hom. sechsmal, αἰσχρόν ἐστι c. inf, Iliad. 2, 119. 298, νείκεσσεν ἱδὼν αἰσχροῖς ἐπέεσσιν Il. 3, 38. 6, 325, προσέφη αἰσχροῖς ἐπέεσσιν 13, 768, ἔπεσσ' αἰσχροῖσιν ἐνίσσων 24, 238; von körperlicher Häßlichkeit Her. 1, 196; Plat. Conv. 206 c; αἰσχρὸς τὴν ὄψιν, häßlich von Ansehn, Plut. Them. 5; häufiger im moralischen Sinne, schändlich, lasterhaft; αίσχρὰ ᾄσματα, schändliche, unzüchtige Lieder, Dem. 2, 19; ἐν αἰσχρῷ τίϑεσϑαί τι, etwas für schimpflich halten, Eur. Hec. 789; τὸ αἰσχρόν, die Schande, neben ὄνειδος Dem. 18, 264; Plut. Pyrrh. 20. Bei den Sokratikern u. Stoikern τὸ καλὸν καὶ τὸ αἰσχρόν, Tugend u. Laster. – Auch πρός τι, ungeschickt zu etwas, Xen. Mem. 3, 8, 7; αίσχρὸς ὁ καιρός, unpassend, Dem. 18, 178. – Compar. αἰσχρότερος nur bei Sp., Athen. XIII, 587 b; gew. αἰσχίων, Hom. einmal, Il. 21, 437 τὸ μὲν αἴσχιον, αἴ κ' ἀμαχητὶ ἴομεν; superl. αἴσχιστος; Hom. einmal, Il. 2, 216 αἴσχιστος ἀνήρ, vom Thersites; – advb. αἰσχρῶς, Hom. zweimal, il. 23, 473 Od. 18, 321 τὸν δ' αἰσχρῶς ἐνένιπε(ν) Versanfang.
-
2 αισχρος
3(compar. αἰσχίων, superl. αἴσχιστος)1) безобразный, гадкий, уродливый(ἀνήρ Hom.; παρθένος Her.; στόμα Xen.)
αἰ. τέν ὄψιν Plut. — некрасивой наружности2) позорный, постыдный, гнусный(ἔργον Her.; πράγματα Soph.)
ἐν αἰσχρῷ θέσθαι τι Eur. — клеймить позором что-л.;οὐτ΄ ἐπ΄ αἰσχροῖς Eur. — не в ущерб чести3) непристойный(ᾄσματα Dem.)
αἰσχρὸν μηδὲν εἰπεῖν Plat. — не говорить ничего непристойного4) оскорбительный или укоризненный(ἔπεα Hom.)
5) неподходящий, неудобный(αἰ. πρός τι Xen.; καιρός Dem.)